सत्यं वद।
धर्मं चर।
मातृदेवो भव।
पितृदेवो भव।
आचार्यदेवो भव।
अतिथि देवो भव।
कर्मण्येवाधिकारस्ते।
सर्वे भवन्तु सुखिनः।
अहिंसा परमो धर्मः।
विद्या ददाति विनयं।
विनयाद् याति पात्रताम्।
ज्ञानं परमं बलम्।
यत्र नार्यस्तु पूज्यन्ते।
सत्यमेव जयते।
मन एव मनुष्याणां कारणं बन्धमोक्षयोः।
संयम एव विजयः।
श्रमेण सर्वं साध्यते।
सेवा परमो धर्मः।
संगच्छध्वं संवदध्वं।
बुद्धिर्बलं यस्य।
विद्या अमृतम्।
सुखार्थिनः त्यजेद्विद्यां।
परोपकाराय सतां जीवितम्।
न चोरहार्यं न च राजहार्यं।
शान्तिः शान्तिः शान्तिः।
धर्मो रक्षति रक्षितः।
लोका: समस्ता: सुखिनो भवन्तु।
आत्मा दीपो भव।
क्षमा वीरस्य भूषणम्।
नास्ति विद्या समं चक्षुः।
उद्यमेन हि सिद्ध्यन्ति कार्याणि न मनोरथैः।
सत्संगत्वे निस्संगत्वं।
न कंचित् शश्वतम्।
यथाशक्ति सेवा।
आत्मनं विद्धि।
योगः कर्मसु कौशलम्।
तेन त्यक्तेन भुञ्जीथाः।
आस्तिक्यं धर्मलक्षणम्।
वसुधैव कुटुम्बकम्।
न हिंस्यात् सर्वा भूतानि।
विद्या धनं सर्वधनात् प्रधानम्।
क्रोधो हि शत्रुः।
न हि ज्ञानेन सदृशं।
सत्यम् शिवम् सुन्दरम्।
सदाचरणं धर्मस्य मूलम्।
परहितं मम धर्मः।
श्रम एव जयते।
धर्मेण जयः।
शीलं परं भूषणम्।
आत्मनः प्रतिकूलानि परेषां न समाचरेत्।
सत्सङ्गः सर्वसंपदाम् मूलम्।
ईश्वरः सर्वभूतानां हृद्देशेऽर्जुन तिष्ठति।
यथा राजा तथा प्रजा।
संतोषः परमं सुखम्।
साधु वचनं सुधावचनम्।
कालः सर्वत्र गोचरः।
नास्ति मूर्खसमः शत्रुः।
नित्यमधीयात्।
विवेकः सर्वोत्तमः।
शुभं करोति कल्याणम्।
ज्ञानं शक्तिः।
मोक्षार्थं जगत् हिताय च।
अपि स्वर्णमयी लङ्का।
सत्यं नास्ति परं तपः।
आत्मार्थं न कुर्यात् पापम्।
तस्मात् उत्तिष्ठ कौन्तेय।
न हि कश्चित्क्षणमपि जातु तिष्ठत्यकर्मकृत्।
ऋते ज्ञानान्न मोक्षः।
नैतिकता जीवनस्य मूलम्।
सत्यव्रतः भव।
हितं मन्ये न प्रियं।
साधवः समदर्शिनः।
संयमः सदा फलदायकः।
धैर्यं सर्वसंपत्तीनां मूलम्।
धर्मेण जीवेत्।
लज्जा स्त्रीणां भूषणम्।
संतोषः त्रिप्तिहेतुः।
त्यागो धर्मस्य मूलम्।
अभयं सर्वभूतेभ्यः।
वाणीं रक्षेत्।
न ह्येकस्मिन् प्रसन्ने सर्वे तुष्यन्ति जन्तवः।
मानवसेवा माधवसेवा।
गुरोः कृपा एव सिद्धिः।
कर्मफलत्यागः योग उच्यते।
अनित्यमसुखं लोकम्।
क्षमा गुणानां भूषणम्।
संतोषं परमं धनम्।
सर्वं ज्ञानप्लवेनैव वृजिनं संतरिष्यसि।
योगेन चित्तस्य।
कृत्वा कर्माणि संगं त्यक्त्वा।
परहितं यः करोति स पण्डितः।
सुखदुःखे समे कृत्वा लाभालाभौ जयाजयौ।
न द्रव्येण न कीर्त्या च धर्मः सिध्यति केवलं।
जीवनं धर्मार्थं।
धर्मो हीनं मनुष्यं पशवः।
दुःखं नित्यं न स्यात्।
तृप्तो भव।
शीलवान् नरः प्रियः।
सत्यमात्रं भाषेत।
ज्ञानमूलं धर्मम्।
आत्मज्ञानं परमं ज्ञानम्।
न हि कश्चित् क्षणमपि जातु तिष्ठत्यकर्मकृत्।
धर्म एव हतो हन्ति, धर्मो रक्षति रक्षितः।
यो न हृष्यति न द्वेष्टि न शोचति न काङ्क्षति।
न बुद्धिभेदं जनयेदज्ञानां कर्मसङ्गिनाम्।
न त्वेवाहं जातु नासं न त्वं नेमे जनाधिपाः।
धर्माधर्मविहीनं कर्म न शुभं न च पापकम्।
ज्ञानं लब्ध्वा परां शान्तिमचिरेणाधिगच्छति।
बुद्धियुक्तो जहातीह उभे सुकृतदुष्कृते।
संयम्येन्द्रियग्रामं सर्वत्र समबुद्धयः।
सत्यस्य वचनं श्रेयः।
यत्र मित्राणि तत्र श्रीः।
धर्मेण जयति लोकः।
यः क्रुद्धं शान्तये शीलं स धर्मं वेत्ति नान्यथा।
सन्तोषो हि परं सुखम्।
यो धर्मः स जयत्येव।
विद्याधनं सर्वधनात् प्रधानम्।
धर्मेण एव सुखं लभ्यते।
शीलवानेव शोभते।
ज्ञानं परं बलं लोके।
अहिंसा परमो धर्मः, धर्म हिंसा तथैव च।
लोके सुखार्थिनां पुंसां धर्म एव सुकारणम्।
दुःखेष्वनुद्विग्नमनाः सुखेषु विगतस्पृहः।
निष्कामं कर्म यः कुर्वेत्तं पण्डितं विदुर्बुधाः।
स्वधर्मे निधनं श्रेयः परधर्मो भयावहः।
न हि ज्ञानेन सदृशं पवित्रमिह विद्यते।
अर्जुन नित्यं सुखदुःखे समे कृत्वा।
कार्यं न मुञ्चेन्मनुष्यः कदाचित्।
शुभस्य शीघ्रमारम्भः।
मन एव मनुष्याणां कारणं बन्धमोक्षयोः।
यः पश्यति स पण्डितः।
अयं निजः परो वेति गणना लघुचेतसाम्।
सतां धर्मे रतिः सदा।
गुणाः पूज्यन्ते न च वयसः।
सदा सत्यम् वद।
विद्या विवादाय धनं मदाय।
यदा यदा हि धर्मस्य ग्लानिर्भवति भारत।
सर्वं ज्ञानप्लवेनैव वृजिनं संतरिष्यसि।
चातुर्यं यत्र न दृश्यते तत्र मौनं हि शोभते।
अलसस्य कुतो विद्या, अविद्यस्य कुतो धनम्।
धनानि भूमौ पश्यन्ति मूढाः।
श्रेयांसि बहुविघ्नानि भवन्ति।
तृणानि भूमौ पतितानि शोभन्ते।
परस्परं भावयन्तः श्रेयः परमवाप्स्यथ।
कर्मणि एव अधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन।
स्वभावं न जहात्येव साधुरापद्गतोऽपि सन्।
न जातु कामान्न भयान्न लोभात् धर्मं त्यजेत् जीवितस्यापि हेतोः।
विद्या विवादाय धनं मदाय।
यशः पश्यन्ति साधवः।
धर्मार्थकाममोक्षाणां साधनं तप एव हि।
सुलभाः पुरुषा लोके संकटे न तु लभ्यते।
बुद्धिर्बलं यस्य न तस्य जीवितम्।
कर्तव्यं कर्म साध्यं स्यात्।
उपकारे यः स्मरति स एव सज्जनः।
शुभं कुरु कर्म।
कुर्वन्नेवेह कर्माणि जिजीविषेच्छतं समाः।
आत्मा हि परमं बलं।
गुरोः कृपया पश्यामि।
धर्मेणैव जयेत् राष्ट्रम्।
असतो मा सद्गमय।
तमसो मा ज्योतिर्गमय।
मृत्योर्माऽमृतं गमय।
विद्या सर्वत्र तेजस्विनी।
धर्मार्थं जीवितं यावत्।
न कर्मणामनारम्भान्नैष्कर्म्यं पुरुषोऽश्नुते।
चित्तस्य शुद्धये कर्म।
श्रद्धावान् लभते ज्ञानं।
ज्ञानं लभ्ध्वा परां शान्तिम्।
प्रज्ञा चक्षुः।
जीवेम शरदः शतम्।
यज्ञेन यज्ञमयजन्त देवाः।
ब्रह्मणः मुखमासीत्।
कर्म ब्रह्मोद्भवम् विद्धि।
न त्वय्यस्ति त्रिलोकेषु कश्चिदपि समो मम।
धर्मेण पापं शुध्यति।
कर्मफलत्यागः योग उच्यते।
न चैकस्मिन्न प्रीतिः सर्वस्यान् कुरुते जनान्।
धर्मस्य तत् लक्षणं यत् न केवलं स्वार्थाय।
सन्तोषं यः विजानाति स एव मुक्तिमश्नुते।
लज्जा स्त्रीणां भूषणम्।
क्षमा बलस्य भूषणम्।
प्रज्ञा च पुरुषस्य भूषणम्।
विवेकः पुरुषस्य भूषणम्।
अहिंसा सदा धर्मः।
अनृते न वद।
परद्रव्येषु लोभं न कुर्यात्।
परस्त्रीषु मातृदृष्टिः।
आत्मवत् सर्वभूतेषु पश्येत्तं योगयुक्ततमम्।
ज्ञानेन तु तदज्ञानं येषां नाशितमात्मनः।
सर्वे गुणाः संपद्यन्ते धर्मे स्थिते।
न लोभो धर्मं नाशयति।
लोभो मोहं जनयति।
धर्म एव गतिरेका नान्या सा पन्थाः।
न हि धर्मोऽधर्मेण सिध्यति।
अव्यक्तमर्गः।
धर्मशरणं गच्छामि।
करुणां कुरु मा भव।
धर्मस्य मूलं अर्थः।
अर्थस्य मूलं कर्म।
धर्मं चर, सत्यं वद, स्वाध्यायान्मा प्रमदः।
धर्म एव हतो हन्ति धर्मो रक्षति रक्षितः। तस्माद्धर्मो न हन्तव्यो मा नो धर्मो हतोऽवधीत्।
न हि ज्ञानेन सदृशं पवित्रमिह विद्यते — तत्स्वयं योगसंसिद्धः कालेनात्मनि विन्दति।
यस्य नाहंकृतो भावो बुद्धिर्न यति साभवः स पश्यति यथाभूतं प्राकृतं च चराचरम्।
बुद्धियुक्तो जहातीह उभे सुकृतदुष्कृते — तस्माद्योगाय युज्यस्व योगः कर्मसु कौशलम्।
कर्मण्येवाधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन — मा कर्मफलहेतुर्भूर्मा ते सङ्गोऽस्त्वकर्मणि।
दुःखेष्वनुद्विग्नमनाः सुखेषु विगतस्पृहः — वीतरागभयक्रोधः स्थितधीर्मुनिरुच्यते।
यदा यदा हि धर्मस्य ग्लानिर्भवति भारत — अभ्युत्थानमधर्मस्य तदात्मानं सृजाम्यहम्।
आत्मनं रथिनं विद्धि शरीरं रथमेव तु — बुद्धिं तु सारथिं विद्धि मनः प्रग्रहमेव च।
श्रेयान्स्वधर्मो विगुणः परधर्मात्स्वनुष्ठितात् — स्वधर्मे निधनं श्रेयः परधर्मो भयावहः।
न जातु कामान्न भयान्न लोभात् धर्मं त्यजेत् जीवितस्यापि हेतोः धर्मं त्यजन् हि न सुखी भवति।
ज्ञानं लब्ध्वा परां शान्तिमचिरेणाधिगच्छति — ज्ञानदृष्टिप्रकाशेन आत्मानं स्वं विलोकयेत्।
न हि कश्चित्क्षणमपि जातु तिष्ठत्यकर्मकृत् — कार्यते ह्यवशः कर्म सर्वः प्रकृतिजैर्गुणैः।
अयं निजः परो वेति गणना लघुचेतसाम् — उदारचारितानां तु वसुधैव कुटुम्बकम्।
उपकारेण रूपेण न हि मित्रं चिराय जीवति — शीलं हि रूपं अत्येति शीलं गुणेषु भूषणम्।
धर्मेणैव जयेत् राष्ट्रं न केवलं बलोद्भवः — धर्मस्थापनमेव राष्ट्रस्य परमं लक्ष्यं स्यात्।
विद्या विवादाय धनं मदाय — शक्तिः परेषां परिपीडनाय। ज्ञानं तु शीलाय विनयाय च — धर्माय, न तु दर्पाय।
लोके सुखार्थिनां पुंसां धर्म एव सुकारणम् — धर्मादर्थः प्रभवति धर्मात् कामः समुद्धृतः।
नास्ति सत्यसमं तपो न दानं समं प्रियं — न ह्यस्ति पापकृद्विप्रः, धर्मं न जहाति यः।
न हि धर्मेण हीनस्य सत्त्वं भवति न क्वचित् — धर्मः पातयते मूढं, धर्मो धारयते बुधम्।
न चोरहार्यं न च राजहार्यं न भ्रातृभाज्यं न च भारकारी — व्यये कृते वर्धते नित्यं विद्याधनं सर्वधनात् प्रधानम्।
आत्मानं सततं रक्षेत् धर्मं रक्षेत् प्रयत्नतः — धर्मः संरक्षितो नित्यं रक्षति स्वं जनं ध्रुवम्।
सत्यं वद धर्मं चर स्वाध्यायान्मा प्रमदः — माता देवो भव पितृ देवो भव।
अनृतेनैव सञ्जातं किमपि नैव दीर्घजीविनः — सत्ये स्थितो न यः सदा प्राप्नोति न सुकं कदा।
परस्परं भावयन्तः श्रेयः परमवाप्स्यथ — देवान्भावयतानेन ते देवा भावयन्तु वः।
धर्मस्य मूलं हृदयशुद्धिः — न हृदयशुद्धिर्न च धर्मस्य सिद्धिः।
क्षमया भूषिता लक्ष्मीर्न तु कोपेन शोभते — क्षमा वीरस्य भूषणं सदा सत्पुरुषस्य च।
सर्वं ज्ञानप्लवेनैव वृजिनं संतरिष्यसि — यथैधांसि समिद्धोऽग्निर्भस्मसात्कुरुतेऽर्जुन।
चित्तं एव निर्माणाय कारणं बन्धमोक्षयोः — मन एव मनुष्याणां कारणं बन्धमोक्षयोः।
धर्मो हि तेषां बलमुत्तमं स्याद्धर्मेण तिष्ठन्ति जगत्त्रयं च — धर्मो नश्यति नश्यन्ति सर्वे लोकाः।
न बिभेति कदाचन — यस्य सर्वे समारम्भाः कामसङ्कल्पवर्जिताः।
अव्यक्तमर्हति यो धारणं तं न मोहयेत् — आत्मा तु परमो धर्मो यो न हन्यते हन्यमाने शरीरे।
सुखदुःखे समे कृत्वा लाभालाभौ जयाजयौ — ततो युद्धाय युज्यस्व नैवं पापमवाप्स्यसि।
ज्ञानद्वारा नश्यति तमः — आत्मसाक्षात्कार एव मोक्षसाधनम्।
न दुःखं न सुखं युक्तस्य — युक्तो योगी समः समं पश्यति सर्वत्र।
यदा विनियतं चित्तं आत्मन्येवावतिष्ठते — निष्प्रहारं निष्कलुषं योगिनो मोदते मनः।
न हि कालेन धर्मो नश्यति — कालो हि भुक्तमपि दत्तमपि नाशयति।
न लोकनिन्दां कुर्याद्धर्मस्य नाम्ना पापं न कार्यम् — यः धर्मं पश्यति स एव पश्यति।
यत्र नार्यस्तु पूज्यन्ते रमन्ते तत्र देवता — यत्रैतास्तु न पूज्यन्ते सर्वास्तत्राफलाः क्रियाः।
धर्मेणैव सदा लभ्यते न तु द्वेषेण न हिंसायाम् — धर्मस्य पालने निष्ठा मोक्षमार्गस्य कारणम्।
क्षान्तिः क्षमा धर्मस्य आधारः — सत्यं च हि सर्वेषां गुणानां मूलं स्मृतम्।
आत्मनं सततं पश्येन्नात्मानं न अवमन्येत — आत्मैव हि आत्मनो बन्धुरात्मैव रिपुरात्मनः।
नैतत्स्मयेन गर्वेण न धर्मो वर्धते क्वचित् — विनयेनैव पण्डित्यं तेजो नितरां भवेत्।
यो धर्मे तिष्ठति सदा न स प्रीतिं विहायति — धर्मे रतः सुखं प्राप्य मुच्यते सर्वबन्धनैः।
न धर्मो धर्मेण हन्यते — धर्मो हि सत्येन जीवति नासत्येन।
सन्तोषः परमो लाभः सत्सङ्गः परमा गतिः — विचारः परमं ज्ञानं शमो हि परमं सुखम्।
न तेन पण्डितो भवति यावद्वाक्यं भषेति सः — शान्तो दान्तः समः सत्त्वे स पण्डित इति स्मृतः।
तेन त्यक्तं न सम्पूर्णं येन धर्मो न रक्षितः — धर्मो रक्षति रक्षितं धर्मो हन्ति हतं पुनः।
विद्यया लभ्यते धर्मः धर्मेण लभ्यते श्रेयः — श्रेयो मार्गेण गच्छेत् न स्वार्थसुखहेतवे।
आत्मसंयमनं श्रेयः संयमे सिद्धिरुच्यते — संयतः स तु यो धर्मं पश्यति ज्ञातुमर्हति।
धर्मार्थं जीवितं रक्ष्यं न तु जीवितार्थो धर्मः — प्राणत्यागोऽपि धर्मस्य साक्षात्सेवा स्मृताः सदा।
धर्म एव हि तेजस्वी धर्म एव सुखप्रदः — धर्मस्य वशगः सर्वः न कदाचित् पराजितः।
सत्यं धर्मः क्षमा शौचं — इन्द्रियनिग्रहः तितिक्षा धीः सन्तोषोऽयं धर्मलक्षणम्।
अशान्तस्य कुतः सुखं — अशान्तस्य न ज्ञानं अशान्तस्य न धारणं।
ज्ञानं लभ्ध्वा सदा मोक्षः कर्मणा च न सिद्ध्यति — ज्ञानप्रकाश एव हि विमुक्तेः परमं द्वारम्।
तपः स्वाध्यायनित्यत्वं शौचं सन्तोष एव च — इत्येतेषु यथाशक्ति स्थितः स धर्ममार्गगः।
अपि चेच्छसि पापेभ्यः सर्वेभ्यः पापकृत्तमः — सर्वं ज्ञानप्लवेनैव वृजिनं संतरिष्यसि।
मन एव मनुष्याणां कारणं बन्धमोक्षयोः — बन्धाय विषयासक्तं मुक्तं निर्विषयं स्मृतम्।
न शक्तं विग्रहं कर्तुं न धर्मं हिंसया स्थिरम् — धर्मेणैव जयेत् राष्ट्रं न च हिंसायाः प्रसारतः।
श्रद्धावान्लभते ज्ञानं तत्परः संयतेन्द्रियः — ज्ञानं लब्ध्वा परां शान्तिमचिरेणाधिगच्छति।
धर्मः सर्वस्य जगतः अधारो नात्र संशयः — धर्मे स्थितो न पतति न च हीयते कदाचन।
आत्मा धर्मं समाश्रित्य न वञ्चति कदाचन — धर्मपथेन गच्छन्तं न दुःखं न भयप्रदम्।
धर्मः सुखस्य मूलं स्यात् — धर्मं हीनः कदाचन न सुखं प्राप्नोति जन्तुः।
धर्मश्च अर्थश्च कामश्च त्रयो मार्गाः सदा समाः — धर्मादेव हि सर्वं स्यात् धर्मः मूलं हि सर्वशः।
पश्यतु पण्डितः सदा आत्मदोषान्न संशयः — आत्मा दोषेण नश्यति यः सन्दृष्टं न पश्यति।
न त्वेवं दोषदृष्टिर्हि सतां धर्मेण नीयते — धर्मे स्थितं तु यः सदा स सुखं प्राप्नोत्यसंशयम्।
सत्यं हि धर्मस्य मूलं — न हि सत्यमवाञ्छति धर्मो।
येन धर्मः सदा रक्षितः स जीवति स पण्डितः — येन धर्मोऽवमानीयते स याति नरकं ध्रुवम्।
धर्म एव हि एकं सुखाय हेतुः — धर्मेण युक्तो न वञ्च्यते क्वचित्।
आत्मा हि धर्मवृत्तः स्यात् — धर्मरहितो जीवितं दुःखप्रदं भवति।
क्षमया धर्मः शोभते न तु क्रोधेन — क्षमा वीरस्य भूषणं न हिंसा धर्मसंगतम्।
धर्मस्य कारणं शीलं — शीलस्य कारणं धृति — धृतिः सदा सुखस्य मूलम्।
धर्म एव परं बलं — धर्मेण सर्वं विजयते, धर्मो हि रक्षितः रक्षति।
न च धर्मो रक्षणीयो यो हिंसायामधिष्ठितः — अहिंसा परमं धर्मं सन्तः सदा वदन्ति।
धर्मस्य मूलं दया — दया बिना धर्मो न सिध्यति।
तस्मादधर्मं नाचरेत्कदाचित्कुरुते नरः — धर्मं रक्षति यः सदा स प्रीणाति जगत्त्रयम्।
धर्म आत्मगुणैः शोभते न तु लोकेन — स्वधर्मे स्थितः सदा सम्यगाचरन् धर्मं पूरयेत्।
सत्यं धर्मे स्थितं श्रेष्ठं — सत्यं विनिर्मलं सुखम्।
धर्मेणैव भवेद्योगः — योगो धर्मे प्रतिष्ठितः।
पण्डितो यो धर्मे युक्तः स धर्मज्ञः स योगवित् — धर्मेण सह जीवनं पुण्यदायकं सदा स्मृतम्।
यः स्वधर्मे स्थिता बुद्धिः न हन्यते भयेन च — धर्मे स्थितं मनो यस्य स शान्तिं लभते ध्रुवम्।
धर्मार्थकाममोक्षाणां मूलं धर्म एव च — धर्म एव चतुर्वर्गाणां मूलं जगति निश्चलम्।
धर्मः किल जीवनस्य प्रयोजनं परमं सदा — धर्मेण रक्षितं राष्ट्रं नश्यति न कदाचन।
धर्मज्ञानं च शौर्यं च सत्यं च परिपालयेत् — धर्मः स्थाप्यते येन स च वीरः नृपः सदा।
धर्मवृत्तिः सदा श्रेष्ठा — धृतिः क्षान्तिः च संयमः।
धर्मसंगतया दृष्ट्या सर्वं पश्यति धर्मवित् — यः धर्मे स्थिता दृष्टिः स पश्यति यथार्थतः।
सर्वेषां धर्म एव एकं रक्षणं करोति नान्यथा — धर्मेणैव सर्वं स्यादिति निश्चितं न संशयः।
धर्मेणैव महात्मानः पालयन्ति जगत्त्रयम् — धर्मेण भूषिता भूमिः नित्यं शिवमयी भवेत्।
धर्मेण यः स्थापितः स न भङ्गं प्राप्नोति — धर्मः धारणं, रक्षणं, संवर्धनं च सदा वः।
धर्मपथेनैव गच्छन् मोक्षमवाप्नोति — न अधर्मेण सुखं क्वचित्।
धर्मे रते मनः यस्य तं सदा पश्यति श्रीः — धर्मशीलं महात्मानं लोकः पूजयते सदा।
धर्मो विजयते सदा न कदाचिदधर्मः — धर्मसंरक्षणाय नीतिः प्रयोजनीया सदा।
धर्मबुद्ध्या यः कार्यं करोति स पण्डितः — यः स्वकर्मणि धर्मं विन्दति स शिवपथगः।
धर्माधिष्ठितं मनः यस्य स ज्ञानवित् — ज्ञानं धर्मे स्थिता बुद्धिः परं ब्रह्म साधयति।
धर्मशास्त्रेषु निष्ठां कुर्यात्सदा पण्डितः — धर्म एव गतिः श्रेया, धर्मे सत्यं प्रतिष्ठितम्।
धर्मार्थं कार्यं सर्वं न तु स्वार्थाय — धर्मे तिष्ठेत्सदा भूत्वा आत्मनं पश्येन्नित्यशः।
धर्मसंगतः जीवः न कदाचन मोहं यान्ति — धर्म एव हि प्रकाशः तमसो हन्ति स नूनम्।
धर्मदृष्ट्या यः पश्यति स न मोहं प्राप्नोति — धर्मे स्थितं जीवनं युक्तं मोक्षमार्गस्य कारणम्।
धर्म एव नितरां कारणं जगतः — धर्मो हि लघुजीवनस्य महान् उद्देश्यः।
धर्मेणैव ब्रह्मा लोकं सृष्टवानिति श्रूयते — धर्मं परं गुरुम् मन्ये नान्यं सुखकारणं स्मृतम्।
धर्मस्य पालने दृढः स एव पुरुषोत्तमः — धर्मेण यः विहारं करोति स महात्मा सदा स्मृतः।
धर्मे स्थितं मनः सदा सुखाय कारणं भवेत् — धर्मे स्थितः न वञ्च्यते न च लुब्धः भवेत्कदाचित्।
धर्म एव श्रेयः पन्थाः — अन्यो मार्गः विनाशकः — धर्मेण पूर्यते जीवनं न अधर्मेण कदाचन।
धर्मदृष्ट्या सह स्वार्थं नैव पश्यति धर्मवित् — धर्ममूलं जीवनं सर्वार्थसिद्धिकरं सदा।
धर्मस्य सारं विनयः — धर्मे स्थितः न प्रमादयेत् कदाचित्।
धर्मेणैव जगन्मूलं — धर्म एव कारणं मुक्तेः — धर्मस्य बुद्धिः प्रसादे स्थाप्यं चेतो मनीषिणा।